Dat veult toch ederee
En in plezeer en groetste schmart
Höb ich mien hart verpand
Hot ich al van dit land

Refrein:

't Medsche oet der auwe tied
Zit schtil en denk soms trök
Wie zie toch vruiger haet gevried
In de Baende aan die brök
En aan die oere doorgebrach
In de steikoel hövernach
Dao aan haet zie zoo deks gedach
En soms nog vur gelach

Zien schunheid haet beziê
Dae is dao drek zoo aan gewend
En gunt zich nirges miê
Dae d'auwe tore haet zéê schtao
Dae vult dat binne in
Dae blief veur ummer drin