Refrein:
Ik bin zoë gaer, baove alles Venlonaer.
Ut duit mich good, mien Venloos blood, wil nörges anders haer,
mien hert zoel kriëte mich verwiëte, as ik det zoel doon.
Want ik bin Venlonaer wies in mien schoon.
Mien hert zoel kriëte mich verwiëte, as ik det zoel doon.
Want ik bin Venlonaer wies in mien schoon.

As ik in hiele alde beuk naor ôs Venloos verleeje zeuk,
bliek ôs Venlo aeve alt as de ridder Kuunibalt.
Spaanse ridders en Franse waogde heej vruuger eur kanse.
Schienbaar waare die toen al gaar, net as weej nôw, Venlonaer.

Lets beej ut vlege op de hei, veur ik erg had vloog ik mei.
Minse waat ein moëj gezich, hiel det Venlo, det van mich,
loog ônder mich as ein printje aan ein zillever lintje.
Venloos stedje wat bin ik gaer baove alles Venlonaer.