Waar de Niers langs kronkelende wegen bij een burcht de Maas ontmoet,
Klinkt U Gennep vriendelijk tegen, bied U zijnen welkoms groet.

Eed'le burcht, zo fier en stevig, Genneps trots waart gij weleer!
D'Oorlogswoede beukte u hevig, thans ligt gij in puin ter nêer!

Hechte poorten, vestingmuren, stad met torens fraai omstuwd,
moest ook gij het schroot verduren door mortiermond uitgespuwd.

Wat ook valle af moog' verkeren, toch ons hart verandert niet;
Sint Norbertus blijven we eren, Zoon van Genneps grondgebied.

Veilig onder zijne hoede doen wij onzen plicht gestand,
immer naarstig, blij te moede, trouw aan God en vaderland.

Met elkaar in eendracht leven, vreedzaam, wars van twist en nijd,
elk zijn eer en rechten geven blijft ons streven te allen tijd.

Moet er hulp of troost opdagen, moet gedeeld in vreugd' of leed,
't zij bij vreemden of bij magen, Gennep is altoos gereed.

klinke de echo luid ons tegen; ' Gennep leve, leve lang!'