Goej de errem in de loch, trèk de pekske mer ins aon.
Zèt de maske daan mer op, en daan goej diech in de bòch.

Num de kinder ouch mer mèt, want die goon noch neet nao bèd.
Goej diech drei daog flink dedoor, aanders goon veer nao z'n moor.

In Mestreech is vaan alles aon de hand, vaan de mörrege tot de late kant.
Vastelaovend zien veer weer prezzent, en daan goon veer door tot euze lèste
sent.