Lig ik op ut strand, pepeerke beej de hand, is det ein begin,
van ein joeksig leed, wie’t ge huurt en zeet, zit ut d’r al in.

Refrein:
Ik heb vandaag zo’n gooije zin, kiek ens wie bliej of det ik bin ?
Heej hebbe weej toch aevel waal gebóf.
Dae vastelaovend heej, dae is toch tóf.
Ik spits mich ederskiër opniej,
dich bis veur mich dan ouk de juuste kompenie.
Gaon weej de vastelaovend in, met riechtig gooije zin.

Wat waor is det is waor, dink ut ganse jaor, aan daen tóften tiëd.
Ut is met hert en zeel, alles waat ik wil, kin ik heej in kwiët.