Kalde wind, 't vruust vannacht, dat hebbe ze vurspeld.
Kalde wind en elk geluid dat galmt oaver 't veld.
En 's merges hengt 't liege licht oaver 't luie land.
't Harde, wit bevroare land, heer is mier an de hand.

't Onwear koelt de wermte af met ziene groete mond.
De reagen het gen schien van kans op de verstoave grond.
Soms keumt d'r enne reagenboog. Soms ruukt 't d'r verbrand.
Soms dan denkte bij owzelf, heer is vul mier an de hand.

En 's oavends in de verte makt d'n hemel zien gebaar.
In elk café, in elluk hoes kroepe minse bij elkaar.
In 't donker schient de sterrenhemel boave 't verstand.
Boave 't luie land, heer is vul mier an de hand.