Jozef dae fietsde ens door de nach, dao kwaam eine pliessie haer.
Jozef dae belde oët alle mach, en reej um toen umvaer.
De pliessie noom 't waord, en Jozef zag: ' Akkaord ... '

Refrein:
Waaste dao hes gezag, dao heste geliëk in,
groët geliék in, dao zit meziëk in.
Jao, ik huur 't dich nog zegge, want ik dach:
morrejen, waat haet dae man det moei gezag.
Jao, det gluif ik dich d'allerierste kiër.
Daorum zag 't mich nog ens, want ik weit 't neet miér.

Lets aan toen brach ik Se-fie nao hoës, ik makde mich toch zoë drök.
Ik heb waal ein oor achterein gesmoes, van leefde en gelök.
En wie ik gen wäörd miër had, toen zag dae leeve schat.