Ich laog ins op de Sjarberg,mit mien maedje in 't graas,
toen kaom ein vleeg aan vleege, die zat zich op häör naas.
Ich dach nog biej mien eige, hei vleeg doe bes van mich,
en heef ich mit mien volle hendj rech in häör gezich.

Refrein:
Wat waor ze grwètsj op mich, wat waor ze grwètsj.
Ze hauw ein lank gezich, ze waor zwa grwètsj.
Wat waor ze grwètsj op mich, wat waor ze grwètsj.
Oh jônge, jônge, jônge, ze waor grwètsj.

Veer ginge nao d'n auto, dae sjting neet op zien plek.
Zie zaet: bel gauw de pliesie, dat ze zeuke wie'ne gek.
Ich zaek taege dae blauwe: dat haet toch geine zin.
Laot d'n auto mer want mien sjwanmam zaot nog drin.

Toen zin ver get gaon aete en kreeg ich flink de hik.
Veer môste gaon betale, toen waor mien beusj gepik.
D'n ober greep oos vas, dat deeg ein bitje pien.
Hiej sjteit ein bergske aafwesj, ich höb nog gein mesjien.