Ik bin ’t kwiét en det is pech, 
heb nog gezôch maar ‘t is weg.
Ik wis ‘t gans maar noow nog maar de helf.
Tösse de regels is ’t neet,
ik weit ouk neet wao det aan leet.
Maar ik bin bang ‘t leet toch aan michzelf.
Dus zing ik internationaal,
want ja die wäörd ônthald ik waal la la.

Refrein:
Heb geej det ouk? Heb geej det ouk?
of bin ik zô’n hötje louk?
Ik kôs de leedjes net nog galdere,
en wis nog miër wäörd dan die aldere.
Heb geej det ouk? Heb geej det ouk?
noow zien ze opgegaon in rouk.
Leet det noow aan ‘t late oor?
ach ja ik lalala mich d’r waal door.
Ik ging neet oét, keek gen teevee,
en op mien werk, waas waat ik deej.
Allein de leedjes hiël good bestudere.
Ik heb geluusterd kiër op kiër,
maar ja noow weit ik ze neet miër.
Ik vraog mich aaf wiese det kins verlere.
De ganse zaal heej lök det waal,
Ik vind det ech neet miër normaal la la.

Brök:
Ik vraog mich waal ens aaf bin ik dae’n eine dae det haet?
dae later op d’n aovend van de teks de wäörd vergit.