Ik drej mich um, dich bis d'r neet.
Allein maar 'n T-sjeurt waas dich achter leets.
Ik staar 't aan maar dien plek bleef laeg,
en ik vraog mich aaf waor ós leefde bleef.

Hadste gedach d'n hemel te kriege,
terweilste wis det ik gennen ingel waas.
Hadste gedach det ik waal zoel bezwieke.
Och schat, ik wis neet det det belangriek veur dich waas.

Refrein:
Dien braeve zegge deste tied nuuëdig hes,
maar tied drief os vaer oetein.
De roes van de leefde ging weer veurbeej.
Dien hert van gold woort weer van stein.