Wie ich hie binne kwoom en ich heurde 'm aome,
toen dag ich: 'Gelökkig, hae is neet dood'.
Ich höb 'm lekker werm óngergesjtopt,
want hae loog weer gans aope en bloot.

Det menke sjleupt zo prachtig.
Dan kins se de ganse waereld alles vergaeve.
Lang laeve 't laeve!

Want hie sjtaon ich weer en 't is alweer laat.
Hie sjtaon ich weer en ich bin ouch 'n bietje zaat.
Maar óm gelökkig te zeen hoofs se soms weinig te doon.
Want dao is nieks zo sjoon as te kieke nao miene sjlaopende zoon.

Mit 'n kindj waert ouch 'n angst gebaore.
Ze zegke det die nooit meer euver geit.
As se dao bie sjtil sjteis,
waers se bang, bang bie alles waat t'r duit.

En op 't journaal is zoväöl elenj.
Dan kins se de ganse daag waal meke.
Maar vanaovend heurs se mich neet greke.

Want hie sjtaon ich weer en 't is alweer laat.
Hie sjtaon ich weer en ich bin ouch 'n bietje zaat.
Maar óm gelökkig te zeen hoofs se soms weinig te doon.
Want dao is nieks zo sjoon as te kieke nao miene sjlaopende zoon.

En mócht t'r emes zegke woróm zingt dae macho neet euver 'n dochter.
Nou mevrouw, dochters höb ich gein.
Noe reimt dochter, det reimt ouch neet op sjoon.
Maar óm te kieke nao zo'n klein sjlaopend maedje liekt mich net zo fijn,
as óm te kieke nao miene sjlaopende zoon.