Refrein:
Ich wool zoë geer, ich wool zoë geer, ich wool zoë geer, es astronaut op sjou.
Ich wool zoë geer, ich wool zoë geer, ich wool zoë geer, mar moag neet van de vrouw.
Ich zou d'r Milkweg wille zië en ooch d'r moan.
Ich zou zoë geër ins inne kiër noa Venus wille goa.
Ich wool zoë geer, ich wool zoë geer, ich wool zoë geer, mar ich moag neet van de vrouw.

D'r Titov en d'r Popof en d'r Gagarin, die sjneure wie de wille durch de loch.
Zoë wied wie ich mich dat van heij bekieke kin,hont al die astronaute toch gebof.
Wil ich éé sjtröatje um ... dan zeët de vrouw: 'Woërum ?'.

D'r Glenn en ooch d'r Sheppard en d'r Nonk Schirra, die driënde sjtonde lank um ozze knoar.
Wen ich mit zoë'ne knoesper oëts ins mit zou goa, dan zoag mich ginne truuk et iësjte joar.
Wil ich ins vuur g'n duur ... dan zeët de vrouw: 'Woëvuur?'.

Mesjiens weëd dat soort reze nog ins populair, in plaatsj van brommers kunt dan de raket.
Dan broeze alle mansluuj durch de sjtratosfeer, mar ich, ich erme duivel kan neet mit.
Ich wüër zoë geër d'r beej...de vrouw zeët:'Doe bliefs heej !'