Iech zaog e meidske op e feeske,
en die zag: drinkste vaan miech e pèls.
Iech zag: jao gere, meh veur tot veer drinke,
zègk iech wats de neet hure wèls.

Iech bin 'ne ziemaan, mie lèkker pupke.
Iech bin 'ne ziemaan en noets thoes.
Diech trouw te blieve kin iech neet belaove.
Ich bin 'ne ziemaan, de boot is mien hoes.

La, la, la

Iech zouw wel wèlle um hiel mie leve,
allein veur diech keend klaor te stoon.
Kins neet op mich bouwe, gaaroet neet vertrouwe.
Es iech vaan hoes bin, laot iech miech goon.

Es iech aait en gries bin en oetgevare,
en genóg vaan de zie höb gezeen,
daan kom iech diech zeuke en zal d'ch vinde,
gaon noets mie bij diech eweg.

Meh tot deen tied, keend, de moos miech mer geluive,
biste väöl beter aof, jao, zoonder miech.
Meh, mie leef pupke, iech maag diech toch gere.
Iech zal dich misse, iech haw vaan diech.