Dao is op hiel de wereld, gein vruike zoe wies diech.
De weurs met d'n daag vaol sjoender, mien ouge, die straole vaan diech.
Mét goud neet te betaole, 't zönneke bij us in hoes,
maag hiel lang blieve straole, bij diech sjat, veul iech miech zoe thoes.

Refrein:
Iech höb niks aon väöl cent, iech höb niks aon väöl duite.
Wat moos iech daomèt doen, es iech diech toch neet had.
Want veur miech bis diech alles, diech bis gans vaan miech.
De cent kint geer hawwe, want iech zègk tege diech:
Iech höb niks aon väöl cent, iech höb niks aon die duite.
Diech bis noe mie kapitaol, diech bis 't hielemaol.

Iech huur ze wel ins klaoge, ze mage neet dit of dat.
Die mote alles iers vraoge, ze höbbe nog noets get gehad.
Daorum tot iech neet mopper, iech höb misjiens mazzel gehad.
Mer dat huurt bij 't leve, en daorum zing iech leve sjat.