Iech höb vaan diech gehawwe, iech had diech toch zoe leef,
en iech kin neet begriepe tot mien leefde neet bleef.
Iech höb vaan diech gehawwe, meh dat is noe gedoon.
Iech weit, de sjöldege bin iech, meh vaan noe aof aon moostiech,
zoonder miech door 't leve goon.

Sjat, bedaank veur al 't sjoene, die heerleke poene,
die iech steeds kraog vaan diech.
sjat bedaank veur al die jaore, die sjitterend waore.
Meh 't is veurbij veur miech.

Op vekansie in Griekeland,
op e klein en leuk terreske bij 't strand,
zaog iech e köppelke, zie kaome oet Mestreech.
De jong vertèlde en 't aordeg meidske zweeg,
en wat zie huurde dat brach verdreet.
't Waor'nen teks dee pijn deeg en häör jenke leet.
Iech kaom get korter en kós verstoon,
wat heer häör zag heet mie gemood gei good gedoon.