Refrein:
Iech sleip die daog get mèt, mie hiemelbèd en 't buffèt.
Iech haang 't wasmesjien um miene nek.
'n Staonde lamp weurt bij miech d'n tambourmaitrestek.
Iech sleip die daog get mèt,
want ouch de sjogkel vaan de kinder, die geit mèt.
Vaan hel eier, stumkes weurs tot kortelèt,
num iech die drei daog mèt.

Mèt karpètte en 't tuinmeubelemint,
bin iech mèt vastelaovend in mien illemint.
De groetste diner eet iech op straot.
En kump e herremenieke langs, daan eet iech op de maot.
De zijbaor zèt iech noe op miene kop, en dao margriete bovenop.