Vier hauwe al sjpas, jans ejaal woa vier jónge,
en zate alaaf, in de brennende zon.
Óch hant vier doa duks inne sjlajer jezónge,
mar noen zunt vier hei, woa al bejon.

Refreng:
Vier blieve hü d´r janse daag hei i Kirchroa,
in ós Kirchroa woa moezziek sjpilt.
Vier zinge hü d´r janse daag hei i Kirchroa,
in ós Kirchroa, dat noeëts vervelt.
Vier blieve hei bis dat ´t oavendklöksje sjleet,
bis dat d´r wieët de wieëtsjafsdure sjlisse jeet.
Vier blieve hü d´r janse daag hei i Kirchroa,
in ós Kirchroa, in ós eje welt.

Vier zoge de welt en vier wole ze kofe,
mar hauwe jee jeld en vier jónge tseruk.
Vier zunt doe tse vós óp heem aa jejange,
en zónge va vräud en jeluk.