Jidderinne maat ins feëler, dat is miensj-eje, jans jewis.
Mer ins kunt me inne teëje, deë d'r richtieje vuur diech is.
Jidder miensj, deë kent zieng zörje, jidder miensj, deë kent zie leed.
Me sjuuft ze da noa mörje, zoeë dat de naat heur wóng're deet.
En wits doe wat iech an d'r himmel vuur diech han besjteld ?
'ne Sjteer deë diech de woarheet oes mie janse hats vertselt.

Kanne vier nit ummer bijee zieë, hód diech da sjterk en hód jouwe mód,
den doe wits, 't doert nit lang mieë, da kunt besjtimd werm alles jód.
Vier zunt vuur ee jeboare, wie de sjtere vuur d'r mond.
Óch zie wille bijee zieë, ze tselle jidder daag hön sjtond.
En wits doe wat iech an d'r himmel vuur diech han besjteld ?
'ne Sjteer deë diech de woarheet oes mie janse hats vertselt.

Refreng:
Inne sjteer, doa boave an d'r himmel, deë zeët iech hód va diech.
Inne sjteer, doa boave an d'r himmel, vroagt hilst doe óch va miech.
Inne sjteer, doa boave an d'r himmel, pütsjt diech va miech jódde naat.
Heë vertselt diech oes mie hats, iech dink aa diech jidder daag en naat.