Ich bin hie gebaore en auch hie getoge.
Geer kint uch noe waal dinke dat ich hiël gruëtsj bin.
Want zonder mien Limburg bin ich neet gelukkig,
umdat in dees provincie zoaväöl maedsjes zin.
Want zoan prachtig Limburgs maedsje oet os eige bronsgreun land.
Jao, zoan typisch Limburgs maedsje, jao, dat zit dien hart in brand.

Refrein:
Jao, jao, die Limburgse maedsjes, die sjun roezeblaedsjes,
die dwarrele sjtuk veur sjtuk, hie door de tuin van 't geluk.
Jao, jao, die Limburgse maedsjes, die sjun roezeblaedsjes,
die bringe os de kleur en doorbraeke auch de sjleur.

Ich houd van 't laeve en auch van de leefde,
daorom dat ich gaere in mien Limburg bin.
Want nörges ter waereld bin ich mieje gelukkig,
umdat in deez provincie zoaväöl maedsjes zin.
Want zoan prachtig Limburgs maedsje oet os eige bronsgreun land.
Jao, zoan typisch Limburgs maedsje, jao, dat zit dien hart in brand.