Oet de revue 'Grubbevors, mien dörp'

'k Bin mien vaste plekske kwiét, 'k weit neet good wao dit op oétdrejt.
Mich bedrukt al zonnen tied dât geveul van einzaamheid.
Twiéfel maakt mien hert duk zwaor.
Nae, ik weit mich eig'lijk genne gôjje raod met 't Gebraoke Slaot.
Zal ik op dees plek bliéve woëne? Is 't baeter dât ik verhoés?
Ik denk ied're kiër: 'Wie môt dit toch wiër?' Nae, ik zeen 't mej ech neet miër
!

'k Bin mien vaste plekske kwiét, môt ik nao wât niejs op zeuk gaon?
Zeg ik later dân vol spiét: 'Dit heb ik neet good gedaon!'?
Twiéfel maakt mien hert duk zwaor.
Wörd 't nou dân tiéd dât ik mien plek verlaot op 't Gebraoke Slaot?

Is 't baeter om weg te trekke? Is 't baeter dat ik heej bliéf?
Ik denk ied're kiër: 'Wie môt dit toch wiër?' Nae, ik zeen 't mej ech neet miër
!

'k Bin mien vaste plekske kwiét, 'k weit neet good wao dit op oétdrejt.
Mich bedrukt al zonnen tiéd dât geveul vân einzaamheid.
Twiefel maakt mien hert duk zwaor.
Nae, ik weit mich ei'lijk genne gôjje raod met 't Gebraoke Slaot.