De tasse sjtunt sjun óp ing rij, d'r tsoekker en de milch derbij,
ing sjóttel mit de deelsjer dróp, d'r kaffieë is vrisj ópjesjód.

De vrauwlü hant ziech umjezatsd, die mós jet milch, die mós 'm sjwats.
Noen kómme nog de deelsjer draa, doanoa vingt dan 't klafe aa.

Tse ieësj kalt me jet hin en heer, uvver sjun of vliddieg weer.
Mar doava hat me jauw jenóg, en dat jeet 't wie 'ne tsóg.

De noabere zint ing jekke tsoat, 't Trees hat inne an d'r droad,
mar zieng mam die is dertjeën, en d'r Hoebeët deë jeet vreëm.

't Marie weëd vöal tse dik, en die bloes die sjteet hem nit.
En 't Fieng is sjleët jebouwd, hat ziech 'ne bókseboam jetrouwd.

Wat 't An dreëd dat is duur, mar wat meent 't wat 't wuur ?
Bij 't Keet is ermód troef, dat jilt alles óp d'r poef.

D'r kaffieëpot deë jeet werm rónk en jinne hilt noen mieë d'r mónk.
Jesjwadderneer van alle zieë, me versjteet zie eje woad nit mieë.

En is 't sjloes da weed jezaad: dat hat ós nog ins vräud jemaad.
E tes-je kaffieë mit jekwatsj, is d'r sjunste kaffieëklatsj !