Ierste sniej velt nar benijje, verwerming hoeg, onder de raam.
Ierste sniej, zo lang gelijje dat heer rust nar binne kwaam.
Haleluja, vrede op aarde, teminste heer vur dit moment.
De roeie wien, din ik bewaarde smakt lichter dan twellef procent,
kerstmis went.

Winters wear, winterse buuje, winters geveul, vur meej gemakt.
Lat vandaag de klok mar luuje, lat mar vreeze dat 't krakt.
Ierste sniej, kan 't nog moeier, dit waas 't allemoal wert.
En de wien, di smakt nog roeier, nog roeier dan twellef procent,
kerstmis went.

Groete hond gromt tevrijje, dikke kop leet op de vloor.
En ik zij boete wal auto's rijje, mar 't geluid dringt neet mier door.
Kleine werlt, kan 't nog moeier, dit waas 't allemoal wert.
En de wien, die smakt vul roeier, vul roeier dan twellef procent,
kerstmis went.

En ik zit heer, ik fantaseer oaver alles wat ik deej.
Deepe zucht, d'n hond bewugd, alwir 'n joar vurbeej.
Dat klinkt bekend, 't leave went.