Keutelbaek, mit dien heël apaart odeurke.
Keutelbaek, wat höbs doe toch veur ein kleurke.
Keutelbaek, sóms get broen mer meistal zjwart.
Keutelbaek, doe baekske van mien hart.
't Baekske damp, 't baekske sjtink, dat weite veer al jaore.
Egaal wat ós dat baekske brink, aan dich höb ich mien hart verlaore.
Dien roesje mien baekske is wie ein gedich,
al trèkke d'r väöl auch 'n heël lank gezich.