Sinds ik dich lierde kinne is al mien rös gedaon.
Now brand ik aaf van binne, wie kan zoëwat bestaon.
De schöld leet neet beej mich, det kump allein door dich.

Refrein:
Kiêk mich toch neet zoë aan, de wets, ik kan d'r neet taege.
Kiêk mich toch neet zoë aan, de maks mich gans verlaege.
Ik bin zoë opgedreid, ik heb ut geveul of de waereld vergeit.
Ik gleuj wie eine vulkaan, kiêk mich toch neet zoë aan.

As dich mich door de haor strieks, dan vind ik det waal fijn.
Maar as-te mich dan aankieks, dan plats ik oêterein.
De schöld leet neet beej mich, det kump allein door dich.