't Veurig jaor mit vastelaovestiëd,
hoorte we ein gekriët, Opa dae is kwiët.
Op de Vleisstraot, vônde weej um weer,
sprông hae mit de maedjes op en neer.

Refrein:
Kiëk ze kiëke, kiëk ze kiëke,
det hadde ze vanzelaeve neet gedach.
Kiëk ze kiëke, kiëk ze kiëke,
det hadde ze van d'n alde neet verwach.
Aan ederen erm dreej maedjes,
d'n alde bôk lös nog greune blaedjes.
Kiëk ze kiëke, kiëk ze kiëke,
det hadde ze van d'n alde neet verwach.

Tei had vanzelaeve neet gevreejd.
Maedjes beej de vleet, maar hae woel ze neet.
Dao op ens dao zoogste ôzzen Tei,
sprông hae in de boerebroelof mei ...

Sjang dae woord 't gashoës ingedouwd.
't Aete neet geknauwd, gans de maag verzouwd.
Zeve zusters douwde um in bed.
Dao zông hae dan zoeë praoper en zoeë net.