Refrein:
Kiele, wiele, wenske, wie kums doe aan dat penske ?
E büksjke wie ing dieke trom, inne opgebloaze lofballon.
Kiele, wiele, wenske, wie kums doe aan dat penske ?
Och miene leeve Frens, wie kums doe aan deë pens ?

Wie der Frens geboare woar, doe how heë op der kop gee hoar.
De mamma pakt em op der erm, zeët: 'Miene leeve hongerderm',
bis 'ne lekkre leeve sjnoebel, wils der ganse daag de boebel.
's Murges, 's oaves, in de nach, en de mamma zingt dan zach:

't Frenske woeët al hieël vlot groeët, heë wirkt noe vuur et daaglijks broeëd.
En mit zie vreujke leef en sjlank, zit heë 's oaves op de bank.
Want deë lekkre leeve sjnoebel, hilt nog ummer van de boebel.
's Murges, 's oaves, in de nach, en zie vruijke zingt dan zach: