Refrein:
Kieke, kiendje kieke,
op wae zou toch det ölle-bölke lieke?
Kieke, kiendje kieke,
't zal wal 't meiste op zien elders lieke!

En kiendje van en jong gezin zuut 't iërste laeveslich,
träönkes rolle in 't begin en verlosse idders plich.
Nao alle drukte efkes rust en eindlik met zien dreej,
nieuwsgierig kiek me oëtgeblus nao det snuutje hie tevreej.

De minse kômme op bezeuk met kadootjes veur de job,
de elders vinden daat 'zoe-leuk' mar dao schuut hae niks mei op,
Nao de voeding efkes rust veur 't boertje van d'n daag,
nieuwgierig kiek men hiel bewust nao det snuutje van dae blaag.

Al wurt 't kiendje straks en kind met zien eige minse streek,
toch dinke minse ongewind op wae daat nou waer leek.
Daan dinke zeej, geluif maar gerus aan dae allerierste daag.
Nieuwsgierig keek men hiel bewust nao det snuutje van dae blaag.