Me sjprikt va Limburgs dialek bis óp de Mookerhei.
In Eijsden - Zitterd en Mestreech, óch Heële huet derbij.
Mar Kirchröatsj-Plat dat is ing sjproach dat liert 'ne vreëme nit,
den jidder woad is e jediech, en jidder zats e lid.

Den woats'te diech óch rumdriefst en woa me óch jraad is,
me huurt tsefort a dienne kal, dats doe va Kirchroa bis.

Refreng:
Kom iech i Kirchroa, bin iech wie nui jeboare.
Huur iech dat Kirchröatsj, da veul iech miech heem.
Hei sjprikt ma va sjlamsjup, en poettes mit bloare,
e jans jroeës jewietter, ing bótram mit zeem.

Drei wöad hingeree, en doe has inne sjlajer,
wie eëtse en muursjer, sjpinaat en sjapeng.
Zoeë han iech fielaig nog waal doezend óp lajer.
Hei jieët 't ing oeswaal, die numt jaar jee eng.

Nee 'Scheveningen' likt ós nit, d'r Hollender hat reët.
Mer dat heë dan ins 'kroeësjelevlaam'of sjlusselblömsje' zeët.
Sjun sjink en sjwatse miemmele en vrisj jewikzde sjóng,
dat krieste jinne bij-jebraad, ze brèche ziech de tsóng.