Refreng:
Kirchröatsjer jónge, huur ze laache hel en vroeë.
ze zunt jiddere daag ezoeë.
Kirchröatsjer jónge, huur ze zinge freulieg fain,
wie de vüejel in d'r Mai.
Kirchröatsjer jónge, kiek ze sjpringe, vrij en vrieë.
't Is ing jpas um dat tse zieë.
Wen iech inne wónsj in 't leëve han,
is 't 'ne Kirchröatsjer jóng als man.

De mam zaat wie iech kling nog woar:
'Waad doe mar bis diech achtsing joar.
Dan junt ver inne man vuur diech zukke'.
Mar al vuur de tsiet wós iech,
't jieët mar ing tsoat man vuur miech.
Doa broechet iech nit mieë hen tse zukke.
Mar d'r richtieje han ieg nog nit jezieë.
mar d'r richtieje krien iech ja vrug of sjpieë.

De mam zaat wie iech achtsing woeët,
dat iech noen inne zukke koeët.
Ze wós nit, iech hauw-em al jevónge.
D'r man deë miech als vrauw wel krieë,
mós inne jong va Kirchroa zieë,
inne van die Kirchröatsjer jonge.
Mar d'r richtieje han ieg nog nit jezieë.
mar d'r richtieje krien iech ja vrug of sjpieë.