't Es un jaor of wat gelieëje, det dieës bènt begos te spuuële.
Det woor roont viêfennuuëgentjig, ich weitj nog goot.
En gelieëk ontstông de Fenk-Lup, ze drej-dje baeter dan un muuële.
En saame zeen vae stêrrek, onthaodj det goot.

Refrein:
Komtj d'r beej, komtj d'r beej,
komtj d'r beej, komtj d'r beej.
Waertj lid vanne Fenk-Lup, komtj d'r beej.

Maaktj neet uut woeëdet vae spuuële: echte Fenks di-j blieëve kaome.
Ut es net ein femiêlie, waat un klup.
Völ orkeste zeen sjeloeërs en kunne dao allein van droûme.
Vuuëral de haarde kern, verdeentj de Kup.

In eur spenzers en met petjes staon ze knoeërhaard mej te zînge.
Ze kinne alle lit-jes uute kop.
Zoeëne trouwe aanhang zultdjae neet gemaek'lik vînge.
De Fenk-Lup stieët al jaore aanne top !