Zondagoavend met de kermis
geej dronkt van 'n sneeuwwitje
hoe geej keekt, 't waas al laat
ow oege en ik woord 'n bitje zat
te jong, ik zei iets doms
ik schrok d'r zelf vaan, ik stong
midde in 't onbekende woud
ierst dor 't kreupelhout

Hans en Huub en ik
weej ware alle drie verliefd op Ellie
en tot mienne schrik
zei Hans op enne gojje daag:‘ik bel die op’
‘wie?’, en Hans di kwaam terug
en Hans di keek blie
Huub en ik, weej moste dor 't woud
ierst dor 't kreupelhout
dor 't zand, te voot nar de oaverkant

bij 't Meerdal op de zolder
same nar de film gekeke
lamp ging aan, geej waard alder
had oaver mien bien gestreke
'n tongzoen, kauwgum dreide
rundjes in de mond, toen
alles wat ik deej dat deej ik fout

ierst dor 't kreupelhout
dor 't zand, te voot nar de oaverkant
ienzaamheid, oaver 't paad dat leidt
nar 't goud achter 't kreupelhout

hiel veul name, hiel veul nachte
soms inens dan veel 't dook
inens waas doar 't onverwachte
liefde achter elke hook
stop, rem, van boave kwaam
'n onbekend geluid, ‘n stem:
‘vriendje zoe zien weej ni getrouwd’

ierst dor 't kreupelhout
dor 't zand, te voot nar de oaverkant
ienzaamheid, oaver 't paad dat leidt
nar 't goud achter 't kreupelhout
't groete woud, ierst dor 't kreupelhout 

dor 't zand, te voot nar de oaverkant
ienzaamheid, oaver 't paad dat leidt
nar 't goud achter 't kreupelhout