Ze waas donker, achttien joar en neet te kriege,
als ze vurbeej kwaam, dreide alle kupkes mei.
Um oaver al die heite blikke mar te zwiege,
ik docht, 't is good, ik ging nar eur toe en ik zei:

de loes ta moetsjoe dwaile
die weilna sal kompas
del wassas talajero iekeres massimas

Ze keek meej aan of dat ze water haj zeen brande,
mar niemand zaag hoe ik langzaam bezweek.
Want mier boetelands haj ik nu mier vurhande,
dus nog mar ens, terwijl ik nog wat spaanser keek:

de loes ta moetsjoe dwaile
die weilna sal kompas
del wassas talajero iekeres massimas

Nou heb ik op zich niks teage vremde tale,
mar ik vond 't op zien minst 'n bitje erg.
Toen ze zei: ' Ge mot beloave neet te baale,
mar ik bin Nel en ik koom oet Kroenenberg.'

de loes ta moetsjoe dwaile
die weilna sal kompas
del wassas talajero iekeres massimas