Refrein 
Kukeleku zieët d’n haan,
waat mot ich noow beginne
Want vör elf hinne pinne,
det kosj e kapitaal.
Kukeleku zieët d’n haan,
de maegtjes wille stappe
En d’n haan dae moog weer lappe.
Zoeë plökke ze mich kaal.

Couplet 
Vae hebbe beej os toês wat hobbie-hinne.
En eine schoeëne groeëte gruuëtse haan.
Dae leutj zich doeër di-j hinne gaer verwinne.
Mer eins int jaor dan lônke di-j ‘m aan.
Want keumtj dan dae vastelaovundjtiêd.
Dan wille di-j uutgelaote hinne gaer eur eike kwiêt.

Wi-j kakelendje hinne zich verklei-je?
Vraogtj det mer aan d’n haan, dae êrme kloeët.
Ich heb ‘m doeër de hinnekoeëj zeen trei-je.
Hae kukeldje “Al staon ich in ’t roeëd”.
Toch moge di-j hinne lekker gaon.
En ouch oeëze haan blieftj met di-j daag neet op ‘ne druuëge staon.

Daen haan dae leutj di-j hinne drej daag loupe.
Gieët zelf vuuër de Paose langs de duuër.
Um vörsgelagdje eikes te verkoupe.
Hae verftj ze uch in de zjuuste kluuër.
En hieët oeëze haan de knuip op tes.
Dan wieëte di-j hinne detter volgendj jaor “e fieëstje” es.