Refrein:
Kump der nouw gaar gen end mieër aan,
kriegs te dan noeit genóg der ván.
Te völ van ut gójje is verkiêrd,
dát hebbe weêj ás kiênd al geliêrd.
Kump der nouw gaar gen end mieër aan,
kriegs te dan noeit genóg der ván?

Daor stónde weêj hieël kort bi-j ieën, wát waor ut fein zó gans allieën.
Weêj dóchte gaar ni án den tiêd, moder waor de dochter kwiêt.
Vader is ok jónk gewes, már hae loos ós toch de les:

Lang heb ik án den tap gestaon, koôs már ni naor hoês toe gaôn.
't Leep zó tegge sloêtingstiêd, de kastelein waor mich gaer kwiêt.
Hae tapte mich nog ieën glaas beêr, en hae zei, nouw luuster heer:

Den derde vastelaovesdaâg, beer mit enne groeëte kraag.
Prinsegarde, prins en raod, kregen ut zówát te kwaod.
Drie daâg lang dát is erg fein, már de ögskes woorte klein.