Kump de zomer weier in 't landj, pak Keub, Truuke aan 'n handj,
en ze trèkke dan mit gouwe zin nao de Kolleberg èns in.
Ès de sjtarre aan den heemel sjtaon, zuut me ze langs 't kapelke gaon.
Neemes zuut dao kaod in, 't is neit erg, alles op dae Kolleberg.
Kump ei raegesjuulke, dan sjoele zie zich gauw, en mit 'e muulke vergit Keub
alle kal.

Zoo geit mènig paerke kop aan kop, 's aoves laat de Pötsjtraot op.
Neemes zuut dao kaod in, 't is neit erg, alles op dae Kolleberg.

Auch Nonk Pit en Tante Leen, die vieftig jaor getroud al zeen,
trèkke in de zomer allebei de Kolleberg in, gans allein.
Onger ènne auwe sjoone boum vertelt Pit ziene leifdesdroum.
Fluustert dan nog gauw mit groot fatsoen, sjnubbelke, witste nog van toen.
't Maedje zuut e paedje langs eine gruine zoum, woo 't ès maedje dae sjalevaeger
taege koum.

Zoo geit mènig paerke kop aan kop, 's aoves laat de Pötsjtraot op.
Neemes zuut dao kaod in, 't is neit erg, alles op dae Kolleberg.