Mien vrouw hieët e postuurke, jao, zoeë 'n lekker dik figuurke.
Want as het zich buktj... dan wejje 't al, woeë het 't ieërste krake zal.
Mer noow gieët ze op dieet, en ederein, dae dit noow zeet.

Refrein:
Kiektj ze zich us drejje, lânk, dun en lekker.
Jao, met di-j beinkes zwejje, lânk, dun en lekker.
Zoeë gruuëts wi-j 'ne palmenhaan, kân de schoeënste boks weer aan.
't Liektj noow op 'n fillemster, lânk, dun en lekker.

Jao, dan gebuuërtj e wônger, oeës Merie, di-j zaktj nao ônger.
In ziên gewicht es det neet mis, en waat t'r dan nog oeëver ès,
det vertel ich uch noow hieë, net 'ne lange bieësemstieël.