Refrein:
Dich bis zôn leuk, zôn leef, zôn aardig bruudje.
Dich hebs zôn gaaf, zôn lekker, lollig snuutje.
Dich bis ein maedje, det boeit mich wie nog nie.
Dich bis ein lötje oèt de lotterie.

As 'ne Venlose jông oêt geit vreeje, gebeurt det hiël persiês,
want gen poëierdoês of moëde-pupke, det bringk um van de wiês.
Haete eind'lik zien maedje gevônde, det um aansteit en gen droosjes haet,
dan kiek hae um ens in de auge, en wet ge waat of hae dan zaet ?

As d'n ôndertrouwtiêd is gekômme, dan haet dae jông 't drök,
met den oêtzit, zien woëning, zien muibels, dan straolt hae van gelök.
En as eind'lik de groëten daag dao is, 't trouw-oor allang bepaold,
dan zaet-e weer taege zien maedje, as hae 't van hoês haet gehaold.