Refrein:
Lach en vergaet 't, den dokter dae zaet 't.
Altiéd lache, auk al zit d'r ens wat krangs.
Jao, want zoë zit 't, den dokter dae wit 't.
Wae zich doëd lach, dae laef 't langs.

Al is 't neet allemaol gold waat d'r blink,
al veul ste dich waal ens getraoje;
De mós d'r um lache wie gek 't auk klink,
want lache det is noëits verbaoje.
Dus zit alle zörg oèt de kop,
de schuuts d'r gèn bliksem mei op.

Ik heb eine paerds-naef dae greek en dae snauwt,
van miechele haet dae de baaaaale.
Dae dörf noëits te lache, dae is te benauwd,
det hae 't gelach môt betale.
Ik zag um: ' Gebroék dien verstand,
Al steid auk sien boéd' in brand ! '