Laeve de maedjes

Tekst: 
Frans Driessen
Artiest: 
Martin Peters
Album: 
Rundje Blierick blief in de buurt
Plaats: 
Blerick

Refrein:
Zônder de maedjes leeje weej kelt en waare weej erm.
Juus door die maedjes waere weej riék en kriége ut werm.
' t Is zoë det-se zegge kins: door eur wuërd de man pas mins.
Det wet ouk de kleinsten blaag, zoë is ut sinds jaor en daag.
Zônder de maedjes leeje weej kelt en waare weej erm.
Juus door die mardjes waere weej riék en kriége ut werm.

Wat is d'r vuul moëijs op ôs alde aerd, wie riékelik zien weej bedach !
En van al die schoënheid ut meiste waerd, vind ikke ut zwaake geslach.

De biëste, de bloome, de berg, de buim, de 's allemaol boétegewoén.
Waovan ik al jaore ut leefste druim, is aevel ut vrouwelijke schoën.

Weej mansluuj, weej bliéve neet gaer allein, det merk ik hiël good aan mich
zelf.
Want zônder ein vrouw is ut neet fijn, zeej vormp toch ôs baetere helf.