Refrein:
Ein bietje leefde, veur dich en veur mich.
Ein bietje leefde, det is ein gelök veur zich.
Ein bietje kösse, det hoof neet verkiérd te zien.
Det hoof neet geliérd te zien, en duit auk gaar gen pien.
Maar ôndertösse maag det neet verbaoje zien,
maag det neet verraoje zien, 't is laevesmedisien.

Wae haeter al dök eine schuuver gemak ?
Wae haet 't gelök in d'n erm gepak ?
Dan heb genne spiét, want 't is weer zoë wiét,
Kôm heej, neem dich efkes d'n tiéd.

Wae klets beej gebrek aan zien raeje daoveur ?
Wae kaer-ter d'n drek veur zien eige deur ?
Weit good waaste zaes, gans egaal waaste haes.
Waat kump is nog lang neet gewaes.

Wae zuuter ein zô'n wao de leefde neet is.
Ein bloom die de brôn van 't water mis.
Dae is neet verwind, haet zich noeits waat gegund.
Det blief aevel iewuge zund.