leeven' Hieër, laot ós limburg limburgs bliêve
laot 't waer èns zin wie in 't begin
want este hiê in dit lendje bès gebaore
höbste in hollesj kalle geine zin
laot òs limburgs zin en laot ós waer begriêpe
gaef ós de sjpraok waer truuk van 't vreuger limburgs kind
laot ózze moeëderstaal noe eindelil truukop riêpe
zoeëdat vier waer èns echt limburgs zint

gaef ós d'r kriebel truuk óm ós waer èns te tuine
laot ós waer sjmoêze zónger al dat laege sjuine
gaef ós d'r bessem truuk en auch d'r sjoeëtelsplak
en auch 't huuske woe me de gezèt loos op 't gemak
gaef ós de verke truuk en 't limburgs appelmoos
en auch 't vaeke of 't breer woe me doeërgaon koos
laot òs geveldj waer zècke en gaef òs waer òs höj
want allein dao-in blief ós lieske frenske trui

gaef ós de platsjpuët waer en heng wie graviaote
woêste vöel mit kins doeën mer auch get mit kins laote
laot mam waer vlaegel zècke, óndanks mennig traon
en laot d'r koêlekop de zjwarbel en 't knoêvele besjtaon
ich wil neet werpe mit oos brike en neet sjtuute
uever aomzaeke of vraegele uever kluute
gaef ós de pupsje-auge en ein koêtenaas
want hiê in limburg blief d'r tessjeplak d'r baas

woe zint oos kroeëte en oos haole waeg geblieëve
zint wuert wie kieëvere en koeëlef gans verdwieëne
'ch höb mich aan tankeldraod allang neet mieë gepietsj
ich waor zoeë gaer nog èns örges tössjen oêt geprietsj
leeven' Hieër, ich weit, de aerd die mót vergaon
mer laot tót dan oos eige limburgs toch besjtaon
leeven' Hieër, dit is gein kwieëzelegemieëmel
mer ich wil nog limburgs kallle in d'n hieëmel