Miene man is einen echte schat, attent en hiël tevreej.
Mit ein dingk haet hae pech gehad, dae jông kump neet van heej.
Hae wet mit vastelaovend neet wie of det wuurt gevierd.
Zien elders hebbe um det noëits geliërd.

Refrein:
Laot mich noow gewaere, laot mich noow mit rös.
De zuls mich neet verlere, ouk al wuurt d'r neet gekös.
Knoevele kump strakkes waal, maak dich maar neet bang.
Noow is tiéd van sjoenkele, van danse en van zang.
Noow is tiéd van sjoenkele, d'n daag dae deurt nog lang.

Mei dan isse zoë aanhenkelik, dan duit hae mich haos leid.
't Liek dan waal haos krenkelik, zoë-as dae um mich dreit.
Zelfs op de vastelaovesbal wilt hae zien leefde kwiét,
maar dao-veur heb ik efkes gennen tiéd.

Asse vastelaovend viere wils, presiés wie 't zich huurt,
dan hald verleefde kaerels maar ein bietje oét de buurt.
Want knoévele en sjoenkele geliék is neet normaal.
En det is van dit leedje de moraal.