Leefdes duet
Refrein:
Jozef:
Ik bin nog vreejgezel, ik heit Zeutholt.
Tot noow toe waas ut mich nog neet gegaeve.
Gôndje:
Maar ut gelök det kwaam dich aangerold,
weej gaon van noow aaf saame door ut laeve.
Jozef:
Gôn zien döchter neem ik ouk nog wal d'r beej.
Gôndje:
Nel en Netje, dit is Jozef, kôm ens heej.
Saame:
Wat hebbe weej heej vuul vuer môtte doon.
Ut zal misschien wat laat zien veur nog eine zoon.
Gôndje:
Dich waas vruuger altiëd hiel verlaege,
daorum bleefs dich vreejgezel.
Jozef:
Van mien elders kreeg ik eure zaegen,
maar neet ein trok beej ôs aan de bel.
D'r haet d'r mich noëtsein gevraog.
Gôndje:
Dich wets toch van piel en baog.
Gôndje:
Iddere leefde haet zien schaduw-kentje,
hebs dich ouk wal good gespaard ?
Jozef:
'k Heb veur dich mien leef, mien binnebrendje,
einen appel veur d'n dors bewaard.
Hads dich mich iërder maar verzôch.
Gôndje:
Dich dachs : det velt wal oët de lôch.