Zie woende jaore laank op de Groete Grach.
Dao kreeg Lena vaan toes oet häör levenskrach.
En ze waor, gaar neet riek, ederein waor dao geliek.

Ze greujde nog op mit de Mestreechter Geis.
Die prachtige ouge, 'n stum, lekker sjoor en heis.
En zoe goof zie häör gelök tachetig jaor, en nog e stök.

Refrein:
Us Lena oet Mestreech.
Zuug häör es lache, zie heet väöl plezeer, en straolt wie stareleech.
Zuug häör flanere, ziech good ammezere, dao geit zie weer op weeg.
Us Lena oet Mestreech.
Get sjoenders kin garoet neet bestoon.
Zuug wat dao geit, dat zoe get nog besteit mit tachetig jaor.
Us Lena oet Mestreech.

Noe löp zie maank en heet 'ne kromme rök.
Mèh is zie gèt opgetut, bleif 't toch e stök.
En zoe sjravelt zie mèr door, goejt z'ch eederen daag dedoor.
'n Dröpke op zienen tied geit d'r altied in,
en geit zie op stap, hilt zie tot 't leste pin.
Jao, zie geit, wie 'nen trein, zoe hilt zie ziech op de bein.