Liefde vur muziek
Beminde geleuvige,
Vroeger werkte ik ien ut casino.
Ik brocht de minse geluk en zo.
Now stoj ik op mienen ège stoel.
Ik prèk vur mien geluk als ge vuult wat ik bedoel.
Vur de kerst versierde ik ut café en haj verder alles klaor.
Nee beminde geleuvige ik had heus nie mien knollen gaar.
Ik hing de balle in de kerstboom, zette een muziekske op, nam Inge in mien erme,
en begon te dansen en zette het café in vuur en vlam.
Ik donderde van de prèkstoel af en miene schouder was net als ik ok hillemol
lam.
Refrein:
En ik bezweer ow beminde geleuvige
Ik viel dur van af. Ik viel dur van af. Ik viel dur van af.
Ik viel dur verbazend hard van af.
Ik viel dur van af. Ik viel dur van af.Ik viel dur van af.
Ik viel dur verbazend hard van af.
En ik haj niks op. En ik haj niks op. En ik haj niks op.
Ik zweer bej God ik haj niks op.
Met zoveul vuur, met zoveul stijl.Goj ik dur op.
Oh ut bloed steeg naor miene kop.
En ik haj niks op. En ik haj niks op. En ik haj niks op.
Maar ut bloed steeg nor miene kop.
Het was de liefde. Het was de liefde
Het was de liefde, het was de Liefde vur muziek.
Het was de lie- lie- lie- lie- lie- lie- lie- lie- lie- lie- lie- lie- Liefde
vur muziek.
En toen docht ik beminde geleuvige:
Mit kerstmis kan ik ut café mar bèter sluten.
Ok al blieve mej kanten dan buten.
Dan maar toeren mit d’n BMW.
Ik neem mien duifje en mien hundje mee.
Dan goj ik efkes kort in Heukelum an.
En dan thuus heel alleen op de prèkstoel staon.
Red mej van de mitella.Kom gèf mej een zoen en zing mej noa.
En mit neijaor. En mit neijaor.
Stond de kleine Kubbus natuurluk wer hillemol vur ollie klaor.
Het was de liefde. Het was de liefde.
Het was de liefde, de Liefde vur muziek