Lieza, 't is 'n hiel sjoen sterrenach.
Lieza, en de maon, die sjijnt zoe zach.
Die silhouètsje zeen iech door de glaasgordijn,
en iech moot zègke, de höbs nog 'n hiel sjoen lijn.

Lieza, kom noe toch nao boete tow,
tot iech kin zien wie knap ofstiech bis.
Kom noe, daan pak iech diech ins leef,
en daan zalste zien wie sjoen 't leve is.