Refrein:
Wat brunk òs eder jaor biejein, karneval allein.
Geuf 'n geveul van same ein, Limburg dat is ein.
Al kumste oet 'n sjtad of oet 't kleinste gaat,
dat leet òs koud, dat leet òs kalt, dat leet òs kaat.
Wat brunk òs eder jaor biejein, karneval allein.
Dan löp hiej alles achterein, Limburg dat is ein!

Geiste nao de Zoepkoel dao, sjteiste neet allein,
midde op 't Vriettef wemelt al doorein.
Trèk mer 'ns de sjtraote door es kloon in Kirsjrao,
ao jòng wat is dat sjön, al bèsse neet van dao.
Veer make sjpas mit ederein, gans Limburg, dat is ein.

Gank mer 'ns nao Brach, nao Baolder of nao Beeg,
eine bòntje kraom wiej Venlo of Mesjtreech.
Zelfs in 'n dörpskeffee in ein of anger laok,
me sjnap zich òngerein, want al is aan de kaok.
Veer make sjpas mit ederein, gans Limburg, dat is ein.