Limburg ein
Refrein
vastelaovend hiej in limburg
brink os allemaol biejein
van Parkstad tot de Peel
tot aan de Westelijke Mijn
wo se bèes gebaore
oppe Ruiver of Mesjtreech
zoogs se oppe Mokerhei
doew ‘t allereësjte leech
os Modermaas drif Limburg
in ‚t midde wied oetein
mer de blauwe sjuut die brink dich
noe van Venlo zoa nao Sjtein
Limburg allein, dat is toch wat ich wil
mit vastelaovend viere is d’r gein versjil
Couplet
besjtel ich mich ein pilske
dan krieg ich ein glaas beijer
en höb ich vastelaovessjpas
dan maak ich gaer plezeijer
al roop veer zelf al jaore
veer heüere neet biejein
van’t Vriethof tot de Zoepkoel
gans Limburg same ein
ein nuje herindeiling
die geit dich aan dien hart
d’r kènt gaaroets niks tippe
aan dien aller eige sjtad
mer wille die dao baove
os Limburg aan de jas
dan pakke veer os same
dat kump os good van pas
es chauvinis gebaore
mit ein vastelaoveshart
dat klop veur ein klein dörpke
of veur de groate sjtad
’t versjil zit ‘m al jaore
in os eige dialek
al versjtaon veer os neet ummer
toch sjnap veer os direk