Refrein:
Luj wie vier zunt, vier griene en lache,
Luj wie vier zunt, zunt nit gear alling,
Ieëlend en schpass, die bringe os same,
Luj wie vier zunt, vier zunt toch zoe kling.

Als baby geboare, wat bis te mér kling,
Poeps in de luier, en hils dich nit ring,
Doe kruups bei de mamma, gans deep in der schoeët,
Want doa veulste dich zieëker, gee miensch deed dich koeët.

Al gow geeste lieëre, 't good en 't schleat,
Lache en griene, 't onreat en reat,
Mé ins kunt der daag, dat de mamma zal goa,
Kunst der rest van die leave d'r alling vuur te stoa.

En kunt daan vuur dich ooch der tied um te goa,
Familie en vrung, ja ze kriesche dich noa,
Zurg doe in 't leave, dat daan weat gezaat,
't woar inge miensj, dea os vrujd hat gebraat.