Refrein:
Mèt vastelaovend bin iech gebore,
op 'ne stool, zjus neve 't buffèt.
En in de speulbak, dao laog iech ore,
iech zong toen al mèt eder leedsje mèt.
Mèt vastelaovend bin iech gebore,
iech kraog gein lótsj, allein e gleeske beer.
Die drei daog mage hei iewig dore.
dat zègk iech es Mestreechteneer ...

De wijsvrouw had 't peer en meer good oetgelag:
't Kinneke, dat woort mèt karneval verwach.
Toch wouwe zie nog einen daag trop oet,
verkleijd en sjöddelend in de rijjaloet.
Mèj bij 't ierste stök meziek,
jao, toen voolt iech miech zoe riek .....